
Een kleine held met een ziel zo groots als het oude bos, met een hart dat klopte in het ritme van vrijheid;
Niemand wist hoe oud hij precies was,
Harrie leek eeuwig, als de wind die nooit stopt met waaien
Harrie was altijd onderweg
Over akkers, langs sloten en kronkelende paden, vertrok hij zonder waarschuwing,
maar keerde altijd terug;
Soms zelfs met zijn manen vol bladeren en altijd zijn ogen vol verhalen
Harrie leerde ons over echte vrijheid;
de diepe vrijheid van weten wie je bent,
en wat je nodig hebt
Van wandelen waar je ziel je leidt,
En van thuiskomen, altijd weer
De regio kent hem als een legende
Jaren geleden op de Heide en door het Asbroekerbos,
De laatste 2 jaar aan de Geusert,
Aan dat bijzondere straatje wat aan de andere kant begint
De nodige km’s in zijn korte beentjes,
Altijd op zoek naar lekkers
Of thuis op het terrein was er altijd wel iets omver te duwen,
of een deur te openen voor nog meer
En wij konden enkel me hem lachen
ons hoofd schudden, hem te knuffelen en nog een toetje te geven
Harrie was meer dan een pony.
Hij was een spiegel voor ons eigen leven
Hij leerde ons los te laten, te genieten van het moment,
en te vertrouwen dat de weg ons altijd weer thuisbrengt
Gisteren middag met het zonnetje aan de hemel vertrok Harrie voor zijn laatste avontuur
Dankbaarheid is wat er gevoeld wordt dat we voor hem mochten zorgen
Comentários